رضوان

در مکتب اسلام هدف ها و انگیزه های متعددی برای تشکیل خانواده ذکر شده است از جمله این که اسلام به عنوان دین مهر و پاکدامنی، تعالی بشر را در کنار هم بودن و سالم زیستن خلاصه کرده است. در این مکتب الهی، ایجاد کانون آسایش و آرامش برای زن و مرد، حفظ عفت و پاکدامنی، ارضای نیاز جنسی، تجربه دوستی و عشق ورزیدن، برقراری تعادل در وجود آدمی، تأمین سلامت جسم و روان، رهایی از تنهایی، کمک به رشد و تکامل یکدیگر و داشتن فرزندانی سالم و شایسته از اهداف تشکیل خانواده است.
بعد از تولد نخستین فرزند توجه به تعلیم و تربیت فرزندان و رشد مذهبی و اخلاقی و پرورش استعدادهای آنان از قابل بحث ترین و علمی ترین مباحث مربوط به کارکردهای خانواده است.
تجربه نشان می دهد اگر زن از خانواده ای گرفته شود مرد نمی تواند آن خانواده را حفظ کند.
به همین خاطر است که اسلام تا این اندازه به نقش زن در داخل خانه اهمیت می دهد.
در خانواده مسلمان، وظیفه زن، دستیابی به رکن اساسی خانواده؛ تربیت فرزندان و هدایت و تقویت روحی شوهر است.
در چنین خانواده ای ارزش زن به توانمندی او در تبدیل محیط زندگی برای خود و شوهر و فرزندانش، به یک بهشت، یک مدرسه، یک محیط امن، یک جایگاه عروج به معارف معنوی و مقامات معنوی است. برای رسیدن به این مهم زن هرگز هیچ کاری را با تربیت فرزندان خود معادل و برابر نمی کند، خدای متعال این وظیفه را طوری در وجود زن به ودیعه نهاده است که اگر کسانی هم بخواهند آن را از او بگیرند یا از مسیرش دور کنند، فقط خودشان را خسته کرده اند! چرا که برای زنان بعد از نقش همسری که پایه ریز زیباترین نقش بشری است، مهمترین نقش، ایفای درست نقش مادر بودن است. اگر زن به خانواده اش پایبند باشد، به اعضای آن علاقه نشان دهد، به تربیت فرزندان اهمیت دهد، به بچه هایش رسیدگی کند و آنها را در آغوش خود با شیره جانش تغذیه کند، برای آنها آذوقه های فرهنگی- قصص، احکام، حکایت های قرآنی، ماجراهای آموزنده- فراهم کند، نسلی بالنده و رشید به جامعه تحویل خواهد داد. البته این آرمان زمانی محقق می شود که در جامعه اسلامی، زنان با الگوی اسلامی تربیت شوند، الگویی زهرایی، زینبی، الگویی برگرفته از زنان بزرگی که دنیا و تاریخ را تحت تاثیر خود قرار داده اند.
زن مسلمان وقتی در کنار توجه به تربیت فرزندان و تامین نیازهای همسر به مراتب علمی و اجتماعی دست پیدا می کند، می تواند با تکیه بر تجربیات و دانش در تربیت فرزندان موفق تر وارد شود، به شرط این که مشارکت مردش را در امور خانه داشته باشد و همه چیز را فدای کار نکند.
زن در چنین جامعه اسلامی می تواند به علم و معرفت و کمالات معنوی و اخلاقی که خدای متعال و آیین الهی برای همه انسان ها به طور یکسان درنظر گرفته است برسد، در این صورت، تربیت فرزندان بهتر، محیط خانواده گرم تر و باصفاتر، جامعه پیشرفته تر و گره های زندگی آسان تر باز خواهد شد.
در واقع در چنین جامعه ای زن و مرد با تشکیل خانواده ای سالم و موفق به آرامش رسیده و خوشبخت خواهند شد، البته برای رسیدن زن به این نقطه مطلوب، باید با درنظر گرفتن مبانی اسلامی از جهت اجتماعی و فردی در رسیدن او به کمال وجودی خود تلاش و مبارزه کنیم، تا زن در جامعه، اولا به حق انسانی و حقیقی خود برسد، ثانیا استعدادهایش شکوفا شود و رشد حقیقی و انسانی پیدا کند و به تکامل انسانی نایل شود و در جامعه به صورت انسان کامل نمود پیدا کند. انسان کاملی که می تواند به پیشرفت بشریت و جامعه خود کمک کرده و در محدوده توانایی های خود، دنیا را به بهشت برین و زیبایی مبدل سازد. با نهادینه شدن این حرکت به نتایج درستی دست پیدا خواهیم کرد که مبنی بر خرد، تامل، تشخیص، مصلحت و مبتنی بر پایه های درست و عقلانی خواهد بود.